Greek
/ áñ÷éêÞ óåëßäá / ôï ÓÞìá
Ôé åßíáé ôï ÅÓÔÐ;

Το ΕΥΡΩΠΑÚΚΟ ΣΗΜΑ ΤΟΠΙΚΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ εßναι η κοινÞ εικüνα των γνÞσια αγροτικþν περιοχþν οι οποßες εργÜζονται για την προþθηση της αναπτυξιακÞς διαδικασßας, με τη συνδρομÞ δημοσßων οργανισμþν, ιδιωτικþν επιχειρÞσεων και του συνüλου των κοινωνικþν φορÝων. ΑυτÝς οι περιοχÝς χαρακτηρßζονται απü την προσφορÜ ποιοτικþν προúüντων και υπηρεσιþν με σεβασμü στις αρχÝς και τις αξßες της προστασßας του περιβÜλλοντος και της ποιüτητας στην παραγωγικÞ διαδικασßα, σε συνεργασßα με επιχειρÞσεις και οργανισμοýς που Ýχουν αυτοδεσμευθεß στην προαγωγÞ της τοπικÞς ανÜπτυξης, και επιδεικνýουν αλληλεγγýη, πνεýμα συνεργασßας μεταξý τους και στÞριξη της ιδιαßτερης ταυτüτητας κÜθε περιοχÞς. Εßναι Ýνα «σÞμα ομπρÝλα» το οποßο καλýπτει τις αγροτικÝς περιοχÝς που διαθÝτουν Þδη τοπικü σÞμα ποιüτητας και εργÜζονται απü κοινοý για την επßτευξη μιας πραγματικÜ βιþσιμης και ισüρροπης αγροτικÞς ανÜπτυξης, χωρßς αποκλεισμοýς.

Το Ευρωπαúκü ΣÞμα ΤοπικÞς Ποιüτητας μπορεß να συνοδεýει τα ΣÞματα ΤοπικÞς Ποιüτητας ως επιπρüσθετο εμπορικü σÞμα, εÜν και εφüσον τα τελευταßα τηροýν τις ακüλουθες προûποθÝσεις: 
  1. Πρüκειται για σÞματα τα οποßα χαρακτηρßζουν φυσικÝς Þ διοικητικÝς εδαφικÝς επικρÜτειες Þ περιοχÝς με ιστορικÞ ταυτüτητα, με Ýκταση που υπερβαßνει αυτÞν της τοποθεσßας αλλÜ δεν καλýπτει ολüκληρη διοικητικÞ περιφÝρεια και με επικρατÝστερο τον αγροτικü χαρακτÞρα.
  2. Οι περιοχÝς που χρησιμοποιοýν αυτÜ τα σÞματα πρÝπει να βρßσκονται σε αναπτυξιακÞ πορεßα συνδεδεμÝνη με την προαγωγÞ της τοπικÞς ποιüτητας, η οποßα θα θεμελιþνεται σε δýο βασικÝς αξßες:
  •  Την τοπικÞ ποιüτητα: πρüκειται για μια ποιüτητα η οποßα υπερβαßνει την επιβαλλüμενη απü το νüμο ποιüτητα και τις ονομασßες προÝλευσης, για μια ποιüτητα που επßσης εμπλÝκει την «εδαφικüτητα», Üρα για μια νÝα μορφÞ αλληλÝγγυας συμπεριφορÜς η οποßα θα ευνοεß την ποιοτικÞ αναβÜθμιση των δεσμþν μεταξý των ανθρþπων, της εδαφικÞς Ýκτασης, των προúüντων και των υπηρεσιþν (αγροτικþν, χειροτεχνßας, τουριστικþν Þ διαφýλαξης της κληρονομιÜς), καθþς και τις σχÝσεις μεταξý των παραγωγþν και των καταναλωτþν. 
  • Την αειφüρο ανÜπτυξη: συνιστÜ μια μορφÞ ανÜπτυξης στην οποßα συνυπÜρχουν διÜφορες αναπüσπαστες πλευρÝς (οικονομικÝς, κοινωνικÝς και πολιτιστικÝς), μια αναπτυξιακÞ διαδικασßα που συνυπολογßζει τις ποσοτικÝς και τις ποιοτικÝς παραμÝτρους. Πρüκειται για μια μορφÞ ανÜπτυξης με ανθρþπινη διÜσταση, φιλικÞ προς τους πολιτιστικοýς πüρους, αντιμετωπßζοντας την περιοχÞ ως χþρο üπου κυριαρχεß μια δυναμικÞ ισορροπßα, μια βιþσιμη ισορροπßα ανÜμεσα στο περιβÜλλον και τις ανθρþπινες δραστηριüτητες, αρμονικÞ και φιλικÞ προς την υγεßα των ανθρþπων. Σε üλα τα επßπεδα οργÜνωσης της εδαφικÞς επικρÜτειας Ýχει ουσιαστικÞ σημασßα η αλληλÝγγυα συμμετοχÞ των δημοσßων φορÝων, των οικονομικþν και κοινωνικþν παραγüντων και των οργανþσεþν τους στην προþθηση ενüς συλλογικοý και συνεκτικοý σχεδßου.

Για μια πιο αναλυτικÞ παρουσßαση του ΕΣΤΠ, παρακαλþ διαβÜστε τον Γενικü Κανονισμü

Loading...